Zasady ogólne | o działalności gospodarczej w Polsce

Czytając ogłoszenia w sprawie pracy kandydaci dziwią się, że jednym z podstawowych wymagań jakie stawiają pracodawcy jest znajomość i umiejętność posługiwania się arkuszem kalkulacyjnym. Nie ma co się dziwić. Arkusze kalkulacyjne są w wielu firmach podstawową formą tworzenia rozliczeń, analiz, wykresów, prezentacji czy po prostu narzędziem do przesyłania w chmurze informacji, zleceń, realizacji również na odległość dla pracowników zdalnych za pośrednictwem OneDrive, Dropboxa czy Google Docs.

Czym są arkusze kalkulacyjne? 
 Arkusz kalkulacyjny to rodzaj programu-narzędzia biurowego umożliwiająca tworzenie zestawień, wykresów, automatycznych analiz w których sporządzane dokumenty mogą wykorzystywać różne funkcje matematyczne, czy prezentacje graficzne. W arkuszach kalkulacyjnych są dostępne różnego rodzaju funkcje -  matematyczne, statystyczne, finansowe, bazodanowe, logiczne, formaty daty i czasu. Dzięki nim można przeprowadzać automatyczne analizy, przetwarzać dane, czy tworzyć różnego rodzaju symulacje. Przy pomocy arkusza kalkulacyjnego łatwo można przeprowadzić prezentację danych. Są dostępne różnego rodzaju grafiki do ich odzwierciedlenia. Dzięki nim łatwiej zorientować się we wzajemnych zależnościach i tendencjach. W zaawansowanych arkuszach kalkulacyjnych dostępne są również różne języki makropoleceń i programowania.
W środowisku Windows najbardziej znanym arkuszem kalkulacyjnym jest Microsoft Excel z pakietu Microsoft Office. Do najbardziej zaawansowanych darmowych produktów tej kategorii można także zaliczyć arkusze kalkulacyjne OpenOffice.org oraz LibreOffice.


Osobiście preferujemy i przyzwyczailiśmy się w naszej pracy do LibreOffice w wersji 4.4.5.2. LibreOffice to darmowe narzędzie świetnie nadające się do pracy zarówno w domu jak i w pracy.  Chociaż jego możliwości są całkiem zaawansowane, to jest na tyle prosty, że wielu użytkowników traktuje go jak rozbudowany kalkulator, który dodatkowo pozwala gromadzić, analizować, przetwarzać oraz wyświetlać duże ilości danych.

Narzędzie to do złudzenia przypomina Microsoft Exel i konkurencyjny OpenOffice. Zresztą LibreOffice korzysta ze standardu w wersji 1.2 OpenOffice uzupełnionego o własne rozszerzenia, mające na celu poprawienie zgodności z formatem Office Open XML (wykorzystywanym również przez pakiet Microsoft Office).

Domyślnie LibreOffice używa formatów .ods, .odt., .odp, .odg, .odb, .odf,  również odczytuje takie formaty jak: .doc, .xlsx, xml, .xls, .docx, .ppt, .rtf, .pptx, .html, .csv, .txt. Z łatwością eksportuje dokumenty w postaci PDF. Obecnie istnieją aplikacje mobilne LibreOffice bez konieczności instalowania programu na komputerze jak i aplikacja do systemu android.
LibreOffice posiada szereg prezentacji ułatwiających szybkie poznanie różnych funkcji tego programu. Podobnie jak w Exelu w LibreOffice łatwo tworzone dokumenty zabezpieczyć hasłem.
LibreOffice Calc funkcjonalnością oraz rozwiązaniami nie ustępuje MS Excel. Osoby używające dotąd produktu Microsoftu nie muszą uczyć się wszystkiego od nowa i na odwrót. Przestawienie się ze wszystkimi funkcjami to kwestia paru godzin. 

Zdobycie umiejętności posługiwania się arkuszami kalkulacyjnymi było w programie obowiązkowym na lekcjach informatyki uczniów gimnazjum. Wiedza ta pozwalała uczniom korzystanie z arkuszy kalkulacyjnych. U zdolnych dzieci wyzwalała chęć tworzenia prostych narzędzi umożliwiających analizę różnych wartości, nawet w życiu prywatnym. Trudno przewidzieć jak będzie to wyglądać po likwidacji gimnazjów.

Syn znajomego stworzył swojemu tacie prosty arkusz kalkulacyjny do notowania wagi, poziomu, cukru i ciśnienia. Dzięki temu łatwo można prześledzić korelację jaka zachodziła na przestrzeni dłuższego okresu między wagą, a wynikami. Wykres liniowy tych pomiarów spodobał się diabetykowi który potem wykorzystał je w swoje pracy na ten temat.


Osoby dorosłe, które nie nauczyły się w szkole posługiwania arkuszami kalkulacyjnymi lub chcą to sobie przypomnieć mogą skorzystać z oferty szkoleń i kursów zakończonych otrzymaniem certyfikatu z zakresu znajomości tego narzędzia. Koszt 15 lekcji, e-booka i materiałów w postaci elektronicznej i testów online to około 350 zł. Podczas zajęć kursanci poznają nie tylko rozszerzone funkcje arkusza kalkulacyjnego, ale również zapoznają się z różnymi interaktywnymi dokumentami tworzonymi w firmach przy tego narzędzia. Przykładowe dokumenty to interaktywne faktury, dokumenty magazynowe, dokumenty kadrowe, różnego rodzaju ewidencje.

W życiu codziennym arkusze kalkulacyjne mogą służyć nam do zarządzania domowym budżetem. Przypominać o nadchodzących opłatach i pozwalający zaplanować wydatki. Arkuszem kalkulacyjnym możemy zbudować własny kalendarz zawierający terminy wydarzeń i notatki dotyczące planów zajęć. Wrzucenie na jakąś platformę internetową tego typu terminarza może ułatwiać planowania zajęć w szerszym gronie. Znajomi, studenci, pracownicy. W ten sposób można współtworzyć grafik dyżurów w pracy.

W swojej pracy z arkuszy kalkulacyjnych często korzystają nauczyciele. "Innowacyjne" rozwiązanie, słynny dziennik elektroniczny - Librus to nic innego jak rozbudowany arkusz kalkulacyjny umieszczony w chmurze na platformie umożliwiającej korzystanie z niego przez nauczycieli, rodziców i uczniów. Frekwencja, oceny, uwagi, terminy lekcji, zebrań, wycieczek. Przy okazji łatwo wyliczyć średnią i porównać ja z innymi. Arkusz kalkulacyjny umożliwia sprawne prowadzenie dokumentacji związanej z bieżącą oceną poziomu umiejętności uczniów. Prezentacja wyników w formie wykresu łatwo przemawia do uczniów i rodziców.

Przy prowadzeniu własnej firmy osoba, która dobrze zna zasady działania arkusza kalkulacyjnego z łatwością może stworzyć własny oryginalny program komputerowy do prowadzenia księgowości z uwzględnieniem wszystkich operacji dokonywanych w firmie. Dotyczy to wystawiania faktur, prowadzenia magazynu, rozliczeń produkcji, rejestru VAT, książki przychodów i rozchodów, ewidencji przebiegu pojazdów, generowania pasków rozliczeniowych pracowników itp.

Arkusze kalkulacyjne są pomocne nie tylko w księgowości i sprawach kadrowych.
Wykonywanie pracy przez pracowników zatrudnionych w formie pracy zdalnej może być łatwo zlecane, rozliczane i kontrolowane przy pomocy zwykłych arkuszy kalkulacyjnych. Osoby zlecające wykonanie konkretnych zadań zamieszczają wytyczne potrzebne do ich zrealizowania w arkuszu kalkulacyjnym. Proces zakończenia realizacji jest wpisywany w innej rubryce, a zatwierdzenie przez osobę nadzorującą w innej. Całość jest umieszczona w chmurze na jakiejś platformie typu OneDrive, Dropbox, czy Google Docs. Dostęp do platformy mają zarówno zleceniodawca, wykonawca, osoba nadzorująca jak i rozliczająca wykonaną pracę od strony finansowej. Osoby pracujące przy projekcie na bieżąco mogą śledzić przebieg prac i mogą wykonywać swoją pracę na odległość, bez konieczności przebywania w jednym biurze.

Podobnie wyglądają platformy handlowe. Zamówienie, oferta, realizacja, dostawa, zapłata. Wszystko może być na jednym arkuszu kalkulacyjnym dostępnym w sieci.

Do tworzenia własnych dokumentów w firmie można stworzyć własny szablon lub skorzystać z gotowych umieszczonych w Internecie. Kilka lat temu gdy coraz więcej pieniędzy musiałem płacić za ciągłe aktualizacje programu komputerowego wykorzystywanego w mojej księgowości postanowiłem samemu stworzyć taki program zwłaszcza że nie miał magazynu w płaconym przeze mnie abonamencie. Stworzenie własnego szablon faktury, magazynu, rozliczenia produkcji. rejestrów VAT czy Księgi Przychodów i Rozchodów zajęły mi mniej niż tydzień pracy. Dzięki temu zaoszczędziłem sporo kasy, do czasu gdy cena gotowych programów do księgowości spadła na tyle że szkoda było czasu na bawienie się w dokumenty stworzone metodą "gospodarczą". Oczywiście dziś taki gotowy program bardziej jest potrzebny z uwagi na pomoc prawną, czy bramki umożliwiające wysyłkę deklaracji i pliku JPK_VAT do Ministerstwa Finansów. W dalszym ciągu wykorzystuję arkusze kalkulacyjne w ewidencji czasu pracy, ewidencji stanów magazynowych i rozliczeń produkcji, czy kontrolowaniu pracowników zatrudnionych w systemie pracy zdalnej.


#arkusz kalkulacyjny #LibreOffice #OpenOffice #Microsoft Excel #DropBox #Google Docs #OneDrive #arkusz kalkulacyjny Microsoft Excel

Jeszcze nie upłynął termin składania pierwszych JPK_VAT przez blisko trzy miliony mikro przedsiębiorców, a już wyszło na jaw wiele problemów. Najwięcej dotyczy braku możliwości wysyłania JPK_VAT z komputerów z zainstalowanym innym systemem operacyjnym niż Windows oraz rozszerzenia sposobów potwierdzania tożsamości o podpis danymi tak jak to jest w przypadku VAT-7.W odpowiedzi na te problemy Ministerstwo Finansów przygotowało odpowiednie korekty w przepisach dotyczących JPK_VAT. Patrz poprzednie artykuły 1, 2.
Przede wszystkim uruchomiono na stronach ministerstwa specjalną bramkę umożliwiającą wysyłkę JPK_VAT z komputera posiadającego dowolny system operacyjny w tym Linuksa i Maca na komputerach firmy Apple.
Wprowadzono trzeci sposób podpisywania JPK_VAT. Oprócz profilu zaufanego (bezpłatnego) i kwalifikowanego podpisu elektronicznego można już JPK_VAT podpisywać danymi autoryzacyjnymi. Dane te muszą zawierać:  kwotę przychodu z rocznego zeznania podatkowego sprzed dwu lat (w roku bieżącym należy podać przychód za 2016 rok), imię i nazwisko, datę urodzenia oraz NIP. Czyli dokładnie takie same dane autoryzujące jakie podaje się przy okazji składania przez internet rocznego rozliczenia PIT, czy podpisuje deklaracje VAT-7.

To duże ułatwienie w wysyłce JPK_VAT. Bez tego wysyłanie JPK byłoby wieloetapowe. Najpierw nasze programy do księgowości generowały zestawienie rejestrów VAT w formie pliku zgodnego z JPK. Potem zapisywaliśmy go na pulpicie. Następnie uruchamialiśmy profil zaufany. Zapisywaliśmy nasz plik JPK na stronie profilu. Podpisywaliśmy go i ponownie przenosiliśmy go do naszego komputera tak by widział go nasz program do księgowości. Dopiero wówczas program ten dokonywał wysyłki pliku i umożliwiał pobranie potwierdzenia jego nadania  wydane przez Ministerstwo Finansów. To trwało od kilku godzi do kilku dni. Teraz będzie tak jak w przypadku wysyłki deklaracji VAT-t czy zeznania rocznego PIT.


Ministerstwo Finansów wydało również komunikaty między innymi odnośnie wysyłki JPK_VAT. Ministerstwo przypomina, żeby w lutym nieco wcześniej wysyłać JPK_VAT by od strony technicznej przetestować wysyłkę plików i uniknąć błędów w komunikacji Peer 2 Peer. Niektóre programy księgowe mają dość dokładną instrukcję jak to zrobić jak również jest możliwość wysyłki deklaracji JPK_VAT w formie demo.
Pamiętajmy, że każdorazowe wysyłanie błędnej deklaracji powoduje konieczność zrobienia korekty. Dlatego niezwykle ważne jest zweryfikowanie wszystkich naszych kontrahentów pod względem poprawności danych i tego czy są czynnymi płatnikami VAT. w dniu 13 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa uchwalona 24 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania wykorzystywaniu sektora finansowego do wyłudzeń skarbowych. W związku z tym została udostępniona wyszukiwarka podmiotów niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT. Możliwość sprawdzenia kontrahentów jest zazwyczaj integralną częścią programów do księgowości. Z bramki sprawdzającej można skorzystać zarówno podczas księgowania dokumentu jak i wysyłki JPK_VAT. Wówczas jednym przyciskiem sprawdzana jest poprawność danych wszystkich kontrahentów z rozliczanego miesiąca jak również to czy są czynnymi płatnikami VAT. 
Ministerstwo Finansów precyzuje również jak wygląda zwolnienie z obowiązku składania JPK_VAT w okresie zawieszenia działalności gospodarczej. Jeżeli podatnik z powodu zawieszenia działalności gospodarczej nie dokonuje żadnych zapisów w ewidencji VAT, nie ma obowiązku przesyłania JPK_VAT za okresy zawieszenia działalności. Jednak jak informuje Ministerstwo Finansów są od tej zasady pewne wyjątki. Dotyczą one przypadków gdy mimo zawieszenia działalności podatnik dokonuje nabycia towarów lub usług lub dokonuje ich sprzedaży. Najczęściej ten przypadek występuje gdy okres rozliczenia nie może być zatrzymany mimo zawieszenia działalności.

Jest to dość mało precyzyjny przepis który dotyczy szczególnych przypadków takich jak na przykład najem lokalu w którym jest prowadzona działalność, ale nie może dotyczyć (w interpretacji niektórych urzędów skarbowych) opłaty za media: prąd, wodę, telefon, czy internet.


Ministerstwo Finansów w wydanym komunikacie przypomina, że kwartalny okres składania deklaracji VAT-7 nie zwalnia od comiesięcznego terminu przesyłania JPK_VAT.
Z powodu dużej ilości zapytań Ministerstwo Finansów wyjaśnia, że do przesyłania JPK_VAT są zobowiązani również rolnicy i taksówkarze, którzy są objęci podatkiem VAT. Podatnicy świadczący usługi transportowe w zakresie taksówek osobowych, którzy wybrali opodatkowanie tych usług w formie ryczałtu (VAT-12) również muszą wysyłać JPK_VAT.

Ministe3rsto przypomina, że rezygnacja ze składania deklaracji rozliczeniowych typu VAT-7  jest jedynie planowane i podatnicy muszą w dalszym ciągu składać tę deklarację niezależnie od JPK_VAT.

#JPK_VAT #VAT-7 #Profil zaufany #Ministerstwo Finansów #Księgowość

Do 20 stycznia każdego roku podatnik jeżeli to mu przysługuje może odejść od zasad ogólnych i wybrać jedną z uproszczonych metod rozliczania się z urzędem skarbowy. Osoby które rozpoczynają działalność muszą się zdeklarować przed jej rozpoczęciem.
Oprócz zasad ogólnych mamy dwie uproszczone formy opodatkowania dochodów. Są nimi ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, zwany w skrócie ryczałtem od obrotu, oraz karta podatkowa. Obie te formy pozwalają dla potrzeb podatku dochodowego pominąć stronę kosztów prowadzonej działalności. Jeżeli podatnik nie jest płatnikiem VAT jego księgowość jest w znacznym stopniu uproszczona. Nie oznacza to jednak, że będzie miał mniej kontroli pracowników urzędów skarbowych. Warunki opodatkowania ryczałtem czy kartą podatkową są ściśle określone i urzędy wyrywkowo sprawdzają czy podatnicy nie przekroczyli tych ograniczeń.
Najprostszą formą opodatkowania jest karta podatkowa. To bardzo atrakcyjna forma opodatkowania nie wymagająca od podatników prowadzenia ksiąg podatkowych. Płatnicy karty podatkowej są również zwolnieni z VAT, ale mogą wystąpić z wnioskiem o rozliczanie tego podatku. Podatnik który chce podlegać karcie podatkowej musi prowadzić jedynie jedną działalność gospodarczą. Mogą zatrudniać pracowników jedynie na umowę o pracę, ni mogą mieć podwykonawców i osób z którymi współpracują na umowie-zleceniu. Maksymalna ilość zatrudnionych jest uzależniona od rodzaju prowadzonej działalności.
Wysokość należnego podatku dla konkretnego przedsiębiorcy na karcie podatkowej ustala naczelnik urzędu skarbowego na podstawie obwieszczenia Ministra Finansów ogłoszonego w Monitorze Polskim. W ustalaniu wysokości podatku uwzględnia się rodzaj prowadzonej działalności, wielkość miasta w której prowadzona jest działalność gospodarcza jak i ilość zatrudnionych pracowników. Podatek jest płacony do siódmego dnia miesiąca za poprzedni miesiąc. Za grudzień do 28 grudnia. Po upływie roku podatkowego, w terminie do dnia 31 stycznia, podatnik jest obowiązany złożyć w urzędzie skarbowym roczną deklarację na druku PIT-16A. Jeżeli chce zrezygnować z karty podatkowej powinien powiadomić urząd skarbowy do 20 stycznia.


Podatnik opodatkowany w formie karty podatkowej ma obowiązek wystawiania faktur na życzenie klienta. Okres przechowywania 5 lat. Podatnik może pomniejszyć wysokość płaconego podatku o składkę zdrowotną w wysokości 7,75 % podstawy wymiaru. W 2018 roku jest to 275,51 zł.
Trzeba pamiętać, że brak obrotu i straty nie zwalniają z obowiązku płacenia podatku i należnego ubezpieczenia społecznego za siebie i pracowników. Stawka podatku jest ustalana przez urząd skarbowy na dany rok podatkowy. Po złożeniu wniosku o opodatkowanie w formie karty podatkowej naczelnik urzędu skarbowego podejmuje decyzję umożliwiającą wybranie tej formy opodatkowania i ustala wysokość płaconego podatku oraz terminy jego płatności. Kartą podatkową są objęte głównie usługi (w tym między innymi: rolnicze, hotelarskie, gastronomiczne, rozrywkowe i transportowe) i handel. Poza tym wolne zawody (medyczne, weterynaryjne, ), opieka domowa, edukacja (korepetycje), duchowni, artyści .
W przypadku gdy nie możemy podlegać karcie podatkowej pozostaje nam płacenie podatków w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (ryczałt od obrotu) bądź opodatkowanie na zasadach ogólnych .
O zasadach ogólnych już pisaliśmy, więc zajmijmy się teraz ryczałtem.
Podobnie jak w przypadku karty podatkowej o wybór formy opodatkowania musimy zgłosić w urzędzie skarbowym do 20 stycznia. Jeżeli tego nie zrobimy płacimy podatek w takiej formie jak roku poprzednim.  Nowi podatnicy wybierają formę opodatkowania przed rozpoczęciem działalności gospodarczej.
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mogą płacić jedynie te podmioty gospodarcze, które spełnią określone warunki. dotyczące rodzaju prowadzonej działalności jak i wysokości uzyskiwanych przychodów. W 2018 roku limit obrotu dla osób prowadzących działalność samodzielnie dopuszczającego płacenie podatku w formie ryczałtu ewidencjonowanego wynosi 1 078 425 zł. Taki sam jest limit w przypadku spółki cywilnej i dotyczy sumy przychodu wszystkich wspólników. Osoby podlegające opodatkowaniu w formie ryczałtu nie mogą prowadzić innej działalności gospodarczej. Rozliczenie może być w systemie miesięcznym lub kwartalnym do 20 dnia miesiąca następującego po okresie za który płacimy podatek.

Z uproszczonego opodatkowania w formie ryczałtu od obrotu ewidencjonowanego (ryczałtu od obrotu) nie mogą skorzystać podmioty zajmujące się prowadzenie aptek, usługami finansowymi (pożyczki, lombardy, dewizy), przedstawiciele wolnych zawodów (z wyjątkiem lekarzy, weterynarzy, nauczycieli (korepetycje), tłumaczy), handel częściami samochodowymi, pośrednicy w handlu maszynami, paliwami, kopalinami, chemikaliami. Z ryczałtu są również wykluczone podmioty prowadzące usługi marketingowe, reklamowe, detektywistyczne, prawne, podatkowe i księgowości, wytwarzanie wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii.
Ryczałtu nie może opłacać również osoba (samozatrudnieni), która była lub jest zatrudniona na umowę o pracę, a zamierza prowadzić własną działalność i wykonywać w jej ramach - na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy - takie same czynności, jakie w ostatnich dwóch latach podatkowych, wykonywała w ramach stosunku pracy.
O tym czy twoja działalność może być dopuszczona do opodatkowania w formie ryczałtu ewidencjonowanego decyduje numer w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) . Od numeru PKWiU zależy również wysokość należnego podatku.

Przykładowo zryczałtowane wysokość naliczanego podatku wynoszą:

• 20% przychodów osiąganych w zakresie wolnych zawodów;
• 17% przychodów ze świadczenia usług; składanie komputerów, handl samochodami, parkingi, radio-taxi, programy i doradztwo komputerowe, wynajem środków transportu, udostępnianie pracowników, agenci turystyczni, obsługa nieruchomości (naprawy, przeglądy), usługi fotograficzne, call center, poradnictwo edukacyjne, pomoc społeczna bez zakwaterowania,
• 8,5 % przychodów do kwoty 100 000 zł, nadwyżka 12,5 % przychodów osiąganych z: Usługi gastronomiczne, gaszenie pożarów, usługi wychowania przedszkolnego, ogrody botaniczne i zoologiczne, produkcja z materiału powierzonego, prowizja w komisach, kolporterzy prasy;
• 5,5 % przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych, transport towarów do 2 ton, prowizja ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej, znaczków pocztowych, kart do automatów;
• 3,0 % przychodów z działalności gastronomicznej z wyjątkiem sprzedaży alkoholu powyżej 1,5 %, handlu,  usługi związane z produkcją zwierząt, rybołówstwo;
• 2,0 % przychodów płacą osoby sprzedające przetworzone artykuły roślinne i zwierzęce z własnego chowu.

Podmioty rozliczające się w ramach ryczałty ewidencjonowanego zobowiązane są do prowadzenia uproszczonej księgowości w zakresie ewidencji przychodów. Prowadzi się ją na każdy rok podatkowy i przechowuje przez okres 5 lat. W ewidencji przychodów ujmuje się wyłącznie przychody z pro­wadzonej działalności gospodar­czej. Nie ma obowiązku ewidencji kosztów. Trzeba jed­nak gromadzić i przechowywać dowody zakupu towarów, na wypadek kontroli urzędu skarbowego. Niektóre urzędy skarbowe dopuszczają dla płatników VAT wykorzystanie ewidencji sprzedaży VAT jako ewidencję przychodów na potrzeby ryczałtu jednak lepiej prowadzić je oddzielnie. W rozliczaniu na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego  należy uwzględnić wszystkie przychody. W przypadku płatników VAT są to przychody netto związane z prowadzoną działalnością. Są nimi przychody ze sprzedaży towarów i usług, ale również: świadczenia w naturze, świadczenia nieodpłatne, sprzedaż składników majątku firmy, odszkodowania, dotacje, odsetki na rachunkach bankowych, różnice kursowe.Od sumy przychodu odliczamy składki na ubezpieczenia społeczne, a od należnego podatku składkę zdrowotną tak jak przy karcie podatkowej (w 2018 roku wysokości 275,51 zł). Dodatkowo przedsiębiorcy rozliczający się ryczałtem ewidencjonowanym na koniec roku podatkowego przy sporządzaniu zeznania rocznego (PIT-28) mogą odliczyć od przychodu na darowizny na cele społeczne i użyteczne.
Korzyści z rozliczania się na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego nie są takie duże jak w przypadku karty podatkowej. Nie zawsze nasze przychody pokrywają nasze wydatki. Nie można też amortyzować środków trwałych. Gdy ryczałtowcy wchodzą w VAT praktycznie ich księgowość jest taka sama jak na zasadach ogólnych. Rozliczanie się ryczałtem jest w niektórych przypadkach opłacalne. Zwłaszcza, gdy mamy problemy z uzyskaniem faktur zakupu (kupno produktów z własnego chowu od rolników, działkowców). Tak jest z pewnością w przypadku sprzedaży warzyw, czy kwiatów. Również przy wykonywaniu usług czy wysoko przetworzonej produkcji o dużej zyskowności może opłacać się ta forma rozliczenia z fiskusem. Z pewnością usługa księgowości przy karcie podatkowej, czy ryczałcie od obrotu jest tańsza niż przy rozliczaniu osób opodatkowanych na zasadach ogólnych. Z pewnością taką księgowość można prowadzić samodzielnie.

#ryczałt ewidencjonowany od przychodu #ryczałt od obrotu #karta podatkowa #wybór formy opodatkowania #urząd skarbowy #PKWiU #podatek dochodowy #rozliczenie roczne

Ciągle zmieniające się przepisy powodują, że wiele firm z niepokojem pyta się o obowiązek sporządzenia sprawozdania finansowego za 2017 rok. Na wstępie chciałbym uspokoić. Sprawozdanie składają jedynie jednostki prowadzące pełną księgowość. W 2017 r. osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie były zobligowane do stosowania przepisów o rachunkowości dopiero wtedy, gdy ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są wyższe niż równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro. Średni kurs euro ogłoszony przez NBP na pierwszy dzień roboczy października, tj. 2 października 2017 r., wynosił 4,3137 zł/euro (tabela nr 190/A/NBP/2017). Zatem limit przychodów za 2017 r. decydujący o prowadzeniu ksiąg rachunkowych w 2018 r., wynosi: 2.000.000 euro × 4,3137 zł/euro = 8.627.400 zł. Osoby te mogą składać sprawozdanie finansowe jedynie dobrowolnie. Limit ten nie dotyczy jednostek powiązanych kapitałowo w grupy partnerskie.
W 2017 roku nie wprowadzono zmian w zakresie sprawozdania finansowego w porównaniu z 2016 rokiem, jedynie doprecyzowano kwestie związane z zawartością sprawozdania z działalności. Zgodnie ze zmienionym art. 49 ust. 6 UoR doprecyzowano, iż takie jednostki (podobnie jak jednostki mikro), które zdecydują się na sporządzanie sprawozdania z działalności, mogą nie wykazywać w nim wskaźników oraz informacji, dotyczących zagadnień pracowniczych i środowiska naturalnego.
Od 1 stycznia 2017 r. istnieje możliwość uproszczonego ustalania kosztu wytworzenia dla małych jednostek, nawet jeśli ich sprawozdanie finansowe podlega badaniu przez biegłego rewidenta (art. 28 ust. 4a UoR).
 W 2017 roku wprowadzono również wymóg ujawniania danych o społecznej odpowiedzialności biznesu, który ma przyczynić się do zwiększenia transparentności informacji społecznych i środowiskowych w obszarze społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw oraz poprawy ich spójności i porównywalności.
 W przypadku niezłożenia sprawozdania finansowego kierownikowi jednostki grozi podwójna odpowiedzialność karna: po pierwsze za niezłożenie sprawozdania do sądu rejestrowego, a po drugie za nieprzekazanie go do właściwego urzędu skarbowego. Warto zatem odpowiednio wcześnie zadbać o należyte wypełnienie przewidzianych przepisami obowiązków sprawozdawczych. Tym bardziej, że prokuratorzy i organy skarbowe coraz wnikliwiej weryfikują, czy spółki wywiązują się z obowiązku składania sprawozdań finansowych.
Prawodawca w ten sposób uchronił nas od przypadków ujawnionych w aferze Amber Gold, kiedy to urzędy skarbowe zaniechały wymogu składania sprawozdania finansowego we właściwym urzędzie skarbowym oraz do właściwego sądu rejestrowego. . Obecny kierunek polityki fiskalnej państwa oraz wzrastająca liczba zawiadomień kierowanych do prokuratur w sprawie niezłożenia sprawozdania finansowego wskazuje jednoznacznie, iż nastąpiła istotna zmiana podejścia zarówno w kwestii związanej ze ściganiem przestępczości przeciwko informacji gospodarczej w ogóle, jak i do karalności za naruszanie zasad sprawozdawczości finansowej w szczególności. Trudno zatem liczyć na pobłażliwość organów ścigania i uniknięcie odpowiedzialności karnej, kiedy postępowanie zostanie już wszczęte. 
W 2018 roku limit sumy aktywów na koniec roku obrotowego dla uproszczonej księgowości podwyższono do 2.500.000 Euro. Czyli według przelicznika NBP 10.427.250 zł.

#sprawozdanie finansowe, #rozliczenie roczne, #bilans, #audyt, #sprawozdanie, #ustawa o rachunkowości, #biegły rewident